AKP’li Hüseyin Çelik: “AKP, MHP’ye mahkum oldu, MHP özgül ağırlığının 20 katı iktidar üzerinde etkiye sahip”

31 Mart’ta gerçekleşen yerel seçimlerde AKP’nin hezimete uğraması sebeplerini, AKP’de yaşanan hesaplaşma sürecini, CHP’nin seçim zaferini, iktidarın bundan sonraki politikasının nasıl olabileceğine ilişkin tartışmaları AKP kurucularından, eski Milli Eğitim Bakan ve AKP Sözcüsü Hüseyin Çelik Serbestiyet’e değerlendirdi.

Hilal Köylü’nun sorularını cevaplandıran Hüseyin AKP’nin bir kadro hareketi olmaktan çıktığını söyleyerek, “En büyük yetki Sayın Erdoğan’ındır. Burada sayın cumhurbaşkanının sadece bazı isimleri değiştirmek yerine bence kendi kendisiyle de bir hesaplaşması gerekiyor. Başarıyı sahiplenip başarısızlığı başkasına mal etmek doğru bir tutum olmaz” dedi. AKP’nin seçimde bozguna uğramasında MHP’yle ittifakın büyük rolü olduğunu savunan Çelik, AKP’ye giden Kürt oylarının dip yapmasının altında da bu ittifak yattığını belirtti.

“MHP özgül ağırlığının 20 katı iktidar üzerinde etkiye, yetkiye sahip.’’ diyen Çelik, ‘‘Daha önce MHP ile ittifak için “cinnet hali” demiştim. Şimdi yine aynı şeyi söylüyorum. Bunun izahını da yapıyorum: 50 +1 teklifi, daha doğrusu başkanlık sistemi teklifi Erdoğan’a ve AK Parti’ye bir tuzaktı. Ben bunu söylediğim zaman MHP’nin sözcüleri bana ağız dolusu hakaretler ettiler. Fakat Tayyip Bey de bir süre önce bunun yanlış olabileceğini söyledi. MHP yine tepki gösterdi. Niçin?’’ dedi.

Seçim yenilgisinin ardından eski-yeni AKP’lilerle, Erdoğan’ın hukukçu başdanışmanı Mehmet Uçum arasında yaşanan tartışmalarda hem Uçum’a hem de ona müsaade eden Erdoğan’a tepki gösteren Hüseyin Çelik, “Sarayda kanunların efendisi haline getirilmiş bir komünist bozuntusu var. Ne idüğü belirsiz adam racon kesiyor, parmak sallıyor. Erdoğan nasıl müsaade ediyor?” ifadelerini kullandı.

Hilal Köylü’nün sorularına Hüseyin Çelik şu şekilde cevap verdi:

AK Parti Şerif Mardin’in tabiriyle çevreden merkeze gelenlerin partisiydi. Ama 31 Mart’ta büyükşehirlerin çoğunu kaybetti, çevreye çekildi. Nasıl geldi bu yenilgi? Bu bir sosyolojik kırılma mıydı?

31 Mart’ta insanlar “kim kazansın” diye değil, “kim kaybetsin” diye oy kullandı. Toplumsal öfke vardı. İnsanlar, Ali aşkıyla değil Muaviye nefretiyle oy kullandı. Evet, CHP birinci parti oldu. AK Parti, ikinci konumuna düştü.  Ancak CHP bu alınan yüzde 38 oyun hepsini kendi oyu kabul ederse bence çok büyük hata yapar. Çünkü bu oyun hepsi CHP’nin sabit oyu değil. Oyların önemli bir kısmı tepki oyudur, protest oydur.

AK Parti’ye kızan şu veya bu şekilde AK Parti’yi cezalandırmak isteyen, AK Parti’ye ders vermek isteyen, AK Parti’ye sarı kart göstermek isteyen bir seçmen kitlesi oluştu ve böyle bir sonuç alındı.

Mahalli seçimlerin karakteri farklıdır. İnsanlar memleketi bir bütün olarak “kim yönetsin” den ziyade, “bizim belediyeleri kim yönetsin” diye bir tercihte bulundular. Bu tercih tabii ki şöyle bir gerçeği ortaya çıkardı: CHP şu anda nüfusun yüzde 65’ini idare eder hale geldi mahalli idarelerde. Sermaye birikiminin yüzde 85’ini idare eder hale geldi. Türkiye’nin ihracat potansiyelinin yüzde 80’ini idare eder hale geldi.

 “KILIÇDAROĞLU DA OLSA BU SONUÇ ALINACAKTI”

Bu oyların hepsi CHP’nin değil derken tabi ki bunu CHP’nin hanesine başarı olarak yazmak lazım. Yani bu hem Genel Başkan Özgür Özel’in hanesine hem CHP’nin hanesine artı yazar.

Ecevit 1977 seçimlerinde yüzde 42 oy almıştı. Çok partili siyasi hayata geçilmesinden sonra Türkiye’de CHP’nin aldığı en yüksek oydu. O bir genel seçimdi, mahalli seçim de değildi. Şimdi ikincisi bu oldu. Sayın Özgür Özel bu sonuçla kendi genel başkanlığını sağlama almıştır. Ancak Kemal Kılıçdaroğlu’nun veya başkasının hakkını da yemeyelim. Kılıçdaroğlu da, bir başkası da olsaydı bu sonuç alınacaktı.

Şunu hatırlayalım. Sayın Erdal İnönü’nün liderliğinde girilen mahalli seçimde Anavatan Partisi neredeyse bütün büyük şehirleri kaybetti. Erdal İnönü, dürüst bir insandı, iyi bir fizik hocasıydı. Ama siyasetle ilişkisi soyisminin İnönü olmasıyla sınırlıydı. Genel başkanlık vasfı yoktu. O günlerde insanlar ANAP’a ders vermek istediler. Sayın Semra Özal’ın akla hayale gelmez uçuklukları, Sayın Özal’ın çocuklarının bitmeyen skandalları, papatyaların kepazelikleri, köşe dönücülüğün Türkiye’de artık bir slogan haline gelmesi… Marifet Erdal İnönü’de değildi. Bugün de böyledir. Vatandaş, kazanabileceğine inandığı partiye oynadı. CHP’nin ana muhalefet olarak kazanabileceğini düşündü.

Eğer CHP bu alınan oyların kıymetini bilirse, bunu çok iyi değerlendirirse, o zaman elbette kendisine giden bu oyların en azından bir bölümünü, belki önemli bir bölümünü kalıcı oy haline getirebilir.

Ama eğer CHP bu toplumun alışık olduğu reflekslerini ön plana çıkarırsa, o zaman da bu oylar ya AK Parti’ye veya başka partilere geri döner. Süleyman Demirel’in biliyorsunuz meşhur bir sözü var: “Siyasette 24 saat uzun bir süredir”. 2028’e kadar Türkiye’de görünürde seçim yok. O zamana kadar köprünün altından çok sular akabilir.

“MHP’YLE İTTİFAK AK PARTİ’Yİ KİMLİK ÇİZGİSİNE GÖTÜRDÜ”

AK Parti, seçmenin kendisine sarı kart göstereceğini hesap edemedi mi? Yoksa yenilginin nedeni ekonomi mi?

Yenilginin nedenlerinden biri ekonomidir ama tek neden değildir. Çünkü 10 ay önce de bir genel seçim yapıldı. Ekonomideki kötü gidişat o gün de vardı.

AK Parti kurulurken vatandaşlığı esas alan bir siyaset yaptı. Benim bir iddiam var. Türkiye’nin en demokratik ve en özgürlükçü programlarından birisi AK Parti’ye aittir. O programı yazanlardan birisi olarak bunu söylüyorum. Ancak AK Parti, MHP ile olan ittifakından sonra anayasal vatandaşlık çizgisinden daha çok kimlik çizgisine doğru bir kayma gösterdi.

“MHP’YLE İTTİFAK YÜZÜNDEN AK PARTİ’YE GİDEN KÜRT OYLARI DİP YAPTI”

Ben Kürt oylarını çok önemli bir faktör olarak görüyorum. Türkiye’de yaklaşık 20 milyon Kürt nüfus olduğu ifade edilir. Bunun 15 milyonu seçmendir. Bu seçmenin 5 milyonu aşağı yukarı DEM Parti’ye oy verir. Geriye 10 milyon oy kalır. İddia ederim ki; bu 10 milyon oyun 8 milyonu AK Parti’ye gidiyordu. Fakat bu seçimde bence AK Parti’ye giden Kürt oyları dip yapmıştır.

Kürtlerin ağırlıklı olarak yaşadığı Doğu ve Güneydoğu’da belediyelerin büyük bir çoğunluğunu zaten yine DEM Parti kazandı. Ama büyükşehirlerde; buna İstanbul, Ankara başta olmak üzere İzmir, Manisa, Mersin, Adana, Antalya, Bursa ve Balıkesir’i de ekleyebilirsiniz, Kürt oyları CHP’ye gitti. Kaldı ki Kürtler, CHP’ye kolay kolay oy vermezdi.

Alevi vatandaşlarımız da tek parti döneminin kendilerine reva gördüğü eziyet ve zulümlerden dolayı CHP’ye kızdıklarında, Demokrat Parti’ye oy veriyordu. Fakat Türkiye’deki Aptalca diyebileceğimiz Sünni politikalardan dolayı Alevi vatandaşlarımız hem Marksistlerin kucağına itildi hem de CHP’ye adeta tekrar mahkum edildi.

Aynen onun gibi aslında Kürt vatandaşlarımız kesinlikle ırkçı olarak görmediği ve kendilerine daha yakın gördüğü AK Parti’ye oy veriyordu. Ama AK Parti’nin MHP ile ittifakından sonra bu meselede de çok büyük bir kırılma oldu ve Kürt vatandaşlarımızın önemli bir kısmı AK Parti’ye oy vermemeye başladı. Her durumda DEM Parti’ye oy veren Kürt seçmenlerin dışında kalanlardan söz ediyorum.

Düşünebiliyor musunuz? AK Parti Van’da 2007’deki genel seçimde yüzde 53 düzeyinde oy alırken, bugün yüzde 27 oy alıyor. Yarı yarıya seçmenini kaybetmiş durumda.

MHP’yle ittifakın getirdiği büyük bir yıkımdan söz ediyorsunuz yani?

Marjinal partiler veya ideolojik partiler koyu renkler gibidir. Onlar katıldığı diğer renkleri kendine benzetir.  AK Parti’nin ittifak kurduğu MHP ve HÜDA Par gibi partiler ideolojik partilerdir. İttifak kurulan partiler ideolojik partilerse, AK Parti’nin veya başka büyük bir kitle partisinin onları kendisine dönüştürmesi mümkün değil. Siz büyük çapta onların çizgisine doğru yol alırsınız.

“AK PARTİ MHP’YE MAHKÛM OLDU”

AK Parti din üzerinden siyaset yapmayan, muhafazakâr demokrat bir partiydi. Sonra kendisini dini değerler üzerinden siyaset yapan, milliyetçilik rüzgarıyla kendisini MHP’ye mahkum eden bir parti haline getirdi.

Etnisite üzerinden siyaset yapan siyasi partiler var. Bu sadece MHP’ye mahsus değil. 2011 seçimlerinden sonra yaptığımız tüm MYK, MKYK toplantılarında gündem oldu.

O zaman Sayın Bahçeli çok ağır hakaretlerde bulunuyordu Sayın Erdoğan’a ve AK Parti’ye neredeyse her grup toplantısında bir dizi hakarette bulunuyordu. AK Parti’yi HDP’ye karşı tavizkar olmakla suçluyor. AK Parti’yi  HDP ile “verin başkanlık sistemini alın eyalet sistemini, verin başkanlık sistemini alın özerkliği” şeklinde bir pazarlık içinde olmakla suçluyordu.

O zaman ben toplantılarda Sayın Erdoğan’a ve oradaki AK Parti üst yönetimine dedim ki: “Arkadaşlar biz Edirne’den Van’a kadar, Kars’a kadar her etnik unsurdan ve her bölgeden oy alıyoruz. Biz eğer Kürtçü siyasetle yakınlaşırsak Türkleri kaybederiz. Ama Türkçü siyasetle yakınlaşırsak Kürtleri kaybederiz”. Bu ikisi de bizim açımızdan doğru değil. Çünkü AK Parti etnisite üzerinden siyaset yapan bir parti değildi.

Etnisite üzerinden de, din üzerinden de siyaset yapmanın hep çok yanlış olduğuna inandım. Nitekim kuruluşta Sayın Erdoğan, AK Parti’nin Milli Nizam, Milli Selamet, Refah, Fazilet partilerinin bir devamı, başka versiyonu olmayacağını söylediği gibi etnik siyaseti de kesin olarak reddetmişti. Erdoğan o zaman, din üzerinden siyaset yapmanın dinimize, memleketimize, milletimize zarar verdiğini de söylemiş, “O gömleği çıkardık” demişti.  Demişti ki; “AK Parti din üzerinden siyaset yapmayacak. Muhafazakar demokrat bir parti olacağız.”

Fakat süreç içerisinde maalesef burada da bir kırılma oldu. AK Parti, maalesef dini değerleri günlük siyasetin retoriği haline getiren bir yola saptı. Bu alışkanlık geçmişte kalan milli görüş partilerinin vazgeçilmezi idi. Bu da çok büyük bir yanlış oldu.

Halbuki AK Parti katı ideolojik temelde kurulan bir parti değil, prensipleri olan bir kitle partisi idi.

“MHP ÖZGÜL AĞIRLIĞININ 20 KATI İKTİDAR ÜZERİNDE ETKİYE, YETKİYE SAHİP”

Daha önce MHP ile ittifak için “cinnet hali” demiştim. Şimdi yine aynı şeyi söylüyorum. Bunun izahını da yapıyorum: 50 +1 teklifi, daha doğrusu başkanlık sistemi teklifi Erdoğan’a ve AK Parti’ye bir tuzaktı.

Ben bunu söylediğim zaman MHP’nin sözcüleri bana ağız dolusu hakaretler ettiler. Fakat Tayyip Bey de bir süre önce bunun yanlış olabileceğini söyledi. MHP yine tepki gösterdi. Niçin?

Çünkü MHP şu anda özgül ağırlığının 20 katı Türkiye’de iktidar üzerinde etki ve yetkiye sahiptir. Sorumluluk yok ama etki alanınız, olayları şekillendirme potansiyeliniz son derece büyüktür. Neden? Çünkü AK Parti kendini onlara mahkum etti. 50+1’den dolayı. Şu anda mecliste MHP’nin desteği olmasa AK Parti çoğunluğu kaybetmiş durumda. Böyle olunca da siz oraya mahkum oluyorsunuz.

Buna gerek var mıydı? Bugünkü şekliyle bir başkanlık sistemi Türkiye için gerekli miydi? Bana göre kesinlikle gereksizdi. Çünkü AK Parti 2002’de yüzde 34 küsur oyla cumhurbaşkanını, başbakanı, meclis başkanını seçti. Şimdi peki niye gidip yüzde 50+ 1’le siz kendinizi etnisite üzerinden siyaset yapan bir partiye mahkum ediyorsunuz? MHP ile olan ittifak AK Parti’ye çok büyük zararlar vermiştir.

“ERDOĞAN’IN KENDİSİYLE BİR HESAPLAŞMASI GEREKİYOR”

Peki hesabı kim ödeyecek? AK Parti’ye tam olarak ne oldu?

Birkaç genel başkan yardımcısını, bakanı, danışmanı görevden almak yetmez. Özeleştiri yapılırken veya fatura çıkartırken kimin yetkisi ne kadarsa, onun sorumluluğu da o kadardır. Dolayısıyla sorumluluğu daha çok olanın daha çok hesap vermesi gerekir. Burada en büyük yetki Sayın Erdoğan’ındır. Burada sayın cumhurbaşkanının sadece bazı isimleri değiştirmek yerine bence kendi kendisiyle de bir hesaplaşması gerekiyor. Başarıyı sahiplenip başarısızlığı başkasına mal etmek doğru bir tutum olmaz.

Liderler zayıfken veya yeteri kadar güçlü değilken etraflarını liyakat ve ehliyet esasına göre güçlü insanlardan oluştururlar. Vakta ki; ayakları yer tutar, ipleri iyice ellerine alırlar, teker teker o güçlü insanları, o deve dişi gibi insanları harcarlar ve onların yerine kendilerine kayıtsız şartsız itaat ve biat edecek insanlar getirirler. Maalesef AK Parti’de de şu anda yaşanan budur. Sultan Abdülhamit de Mustafa Kemal de Tayyip Bey de bunu yapmıştır.

AK Parti’nin programını yazan 10 kişiydi. O 10 kişiden, şu anda mekanizma içinde bir kişi var. 53 kurucu vekilden sadece bir kişi var. Sayın Faruk Çelik’i son seçimde Artvin’e gönderdiler. 53’te bir yani. Sivil kurucuların bir çoğu meydanda yok. Bir kısmı vefat etti, bir kısmı etkisiz ve yetkisiz şekilde kenarda duruyor.

“SARAYDA KANUNLARIN EFENDİSİ HALİNE GETİRİLMİŞ BİR KOMÜNİST BOZUNTUSU VAR”

Biz Sayın Erdoğan’ı kendi arkadaşlarının hukukunu, kendi hukuku kabul eden bir lider olarak gördük ve uzun yıllar birlikteliğimizin esası buydu. Fakat görüyorum ki bugün bu bozulmuş durumda.

Ben AK Parti’nin programını yazan 10 kişiden biriyim. İlk grup başkan vekillerinden biriyim. AK Parti’nin ilk kültür bakanıyım, en uzun süreli milli eğitim bakanıyım. 6 yıl kesintisiz parti sözcülüğü yaptım. Beni bir kenara bırakın, aktif değilim, partide şimdi bir görevim yok.

Sayın Hayati Yazıcı daha İstanbul Büyükşehir’den beri cumhurbaşkanının yanında, birçok netameli hukuk davasında yanında durmuş, çözüm üretmiş biri. Bugün de AK Parti’nin siyasi ve hukuki işlerinden sorumlu genel başkan yardımcısı. Sayın Aziz Babuşçu parti için önemli bir isim. Ardahan eski milletvekili sayın Prof. Dr. Orhan Atalay bir ahlak abidesi.

Van’daki mazbata verildi, verilmedi meselesinden ötürü bazı açıklamalar yaptık. Benim söylediğimi, Hayati Bey’in söylediğini kendinizce doğru bulmayıp, eleştirebilirsiniz ama sarayda kanunların efendisi! konumuna getirilmiş bir komünist bozuntusu var. Bu arkadaş Anayasa Mahkemesi’ne, AK Partililere, bizlere kendi aklınca ayar çekiyor.

“NE İDÜĞÜ BELİRSİZ ADAM RACON KESİYOR, PARMAK SALLIYOR. ERDOĞAN NASIL MÜSAADE EDİYOR?”

Hayati Yazıcı, partideki ikinci adamdır. Ama ne idüğü belirsiz bir adam ona parmak sallıyor. Racon kesiyor. Bizim yaptıklarımız kaydediliyormuş. Kendini devlet yerine koyuyor. Bu yenilir, yutulur bir şey değildir. Sayın cumhurbaşkanı, bu adamın bunu yapmasına nasıl müsaade ediyor?’’