YORUM | M. NEDİM HAZAR
Dün 9 Ağustos idi.
Bundan tam 77 yıl önce, II. Dünya Savaşı’nın son aşamasında 6 Ağustos 1945 Pazartesi, saat 08.15’te Amerika Birleşik Devletleri’nin Uranyum-235 tipi atom bombası “Little Boy” (Küçük Oğlan) ile Hiroşima’ya ve 9 Ağustos 1945 (Amerikan kaydına göre 10.58’de, Japon kaydına göre saat 11.02’de), Plütonyum-239 tipi atom bombası “Fat Man” (Şişman Adam, resmî adıyla Mark III) ile Nagasaki’ye saldırı gerçekleştirdi…
1945’in sonuna kadar Hiroşima’da atom bombası saldırısından dolayı yaklaşık 140 bin, Nagasaki’de ise 80 bin kişi öldü.
Tarih ilerledikçe gerçek rakamlar artmıştı. 2007’de, Nagasaki belediyesinin resmî listesine göre, o an öldürülen veya daha sonra atom bombasının etkisiyle ölenlerin toplam sayısı 143.124’e ulaşmıştı.
Bugün size bahsedeceğim film ilk atom bombasının ismiyle aynı isimli: Little Boy (Küçük Oğlan).
Siz isterseniz ismi “Ufaklık” olarak da kabul edebilirsiniz.
Meksikalı sıradışı yönetmen Alejandro Gómez Monteverde’nin yazıp yönettiği film, fonda Atom Bombası’nın hikayesini anlatırken, ön planda mülteci, öteki, inanç, kader, mucizeler ve kahramanlık gibi kavramlara esaslı birer bakışta bulunuyor.
En genel ifadeyle filmi şöyle özetleyebiliriz: Baba ile oğul arasındaki kelimelerle tarif edilemeyen sevginin anlatıldığı bu filmde, 8 yaşındaki bir oğlan çocuk II. Dünya Savaşı’nı bitirmek için her şeyi yapmaya gönüllüdür ki böylece savaşta olan babasını eve getirebilsin.
Şimdi daha önce bir seçki vesilesiyle yine bu köşede yer alan hikayeye ayrıntılı olarak bakalım:
Düşmanlık neleri beraberinde getirir? Bir baba ile oğulun birbirlerinden habersizce ortak kaderi olabilir mi? Küçük Çocuk, azmin, mücadelenin ve sevginin filmi. Alt metninde inanç-inançsızlık çatışmasını da son derece naif bir dille anlatıyor.
California’nın son derece sakin ve kendi halinde O’Hare kasabasında yaşayan sekiz yaşında bir çocuk, İkinci Dünya Savaşı’nı bitirmek için elinden ne geliyorsa yapmaya hazırdır, böylece babası evine dönebilecektir. Ağabeyi düz taban olduğu için orduya alınmamış, babası onun yerine savaşa gitmiştir. Hikaye, bir babanın oğluna karşı tarifi mümkün olmayan sevgisini ve oğlunun da babasına karşı duyduğu sevginin öyküsünü duygu yüklü bir dille anlatıyor.
Filmde çocukluk, dul kalma, düşmanlık, ırkçılık, nefret, savaş, esaret, gurbet ve daha onlarca kavram o kadar şahane yedirilerek anlatılmış ki, başrol oyuncusu minik çocuğun taçlandırmasıyla adeta bir başyapıta dönüşmüş.
Sıcak savaş döneminde insanlara kendini sevdirmeyi başaran ve bir nebzede olsa savaş döneminde insanlara sevgiyi hatırlatan Little Boy lakaplı çocuk her zaman bir umut olduğunu ve istenilince her şeyin mümkün olduğunu insanlara gösteriyor. 1940’lı yıllarda yaşanan bu trajik savaş dönemini 8 yaşındaki bir çocuğun gözünden izleyeceksiniz.
Peki, filmde üstü kapalı olarak geçen “Little Boy” isimli bomba Japon halkına neler yaptı?
Şimdi ona bir bakalım…
6 Ağustos 1945’te Hiroşima üzerinde patlatılan uranyum bombası, 15.000 ton TNT’ye eşit bir patlayıcı verimine sahipti. Tüm binaların yaklaşık yüzde 70’ini yerle bir edip yaktı ve 1945’in sonunda tahmini 140.000 ölüme neden oldu ve hayatta kalanlar arasında artan kanser ve kronik hastalık oranlarına neden oldu.
Üç gün sonra Nagazaki üzerinde biraz daha büyük bir plütonyum bombası patladı ve 6,7 kilometrekareye ulaştı. 1945 yılı sonunda 74.000 kişi öldü. Yer sıcaklıkları 4.000°C’ye ulaştı ve radyoaktif yağmur yağdı.
1945’te Hiroşima ve Nagazaki’deki hasarın boyutu yardım ulaştırmayı neredeyse imkansız hale getirmişti. Çünkü, Hiroşima’da doktor ve hemşirelerin yüzde 90’ı öldü veya yaralandı; 45 hastaneden 42’si işlevsiz hale getirildi; ve kurbanların yüzde 70’i, çoğu durumda ciddi yanıklar dahil olmak üzere kombine yaralanmalara sahipti.
Bombalara maruz kalan hamile kadınların çoğu düşük yaptı ya da bebeklerini sakat doğurdular. Doğan çocukların büyük çoğunluğu zihinsel engelli ya da büyüme bozukluğu veya kansere yakalandılar.
Sağ kurtulan büyükleri de acılı bir hayat bekliyordu. Radyasyona maruz kalma ile ilgili kanserler, yaşamları boyunca, yetmiş yedi yıl sonra bile bugün bile artmaya devam ediyor.
Hibakuşa nedir biliyor musunuz?
Bir bombardımandan kurtulan ancak, bundan ömür boyu etkilenen insanlara deniyor.
Japon Hükümeti bu bombalamaların neticesinde 650 bin Hibakuşa olduğunu açıkladı.
2021 Mart ayı rakamlarına göre bu sayı 127 bine kadar düştü.
Bombalamaların hayatta kalanlar üzerindeki uzun vadeli psikolojik etkilerine ilişkin pek çok araştırma yapıldı, bombalamaların meydana gelmesinden 17-20 yıl sonra bile hayatta kalanların daha yüksek bir kaygı prevalansı gösterdiğini ve somatizasyon belirtileri olduğu hemen her raporda yer alıyor.
Bugün Rusya’nın Ukrayna’yı işgali neticesinde Putin’in köşeye daha çok sıkışması neticesinde benzer bir felaketin tüm dünyayı beklediği de karamsar bir senaryo olarak dile getiriliyor. Amerika’nın ticaret uğruna Çin’i sürekli provoke ederek Tayvan’ı işgal ettirmeye çabalaması bu büyük kabusu öne çekebilir.
Ve maalesef bu son savaştan sonra geriye “Ufaklık” gibi film çekecek ne sinema, ne de seyirci kalmayabilir!
