Siyasi Taşeron

YORUM | SEFER CAN

İnsanı ve eylemlerini çözmek, bazen atomu parçalamaktan bile zor olabiliyor. Antropoloji, psikoloji, sosyoloji normal insanın, tekil veya topluluk halinde davranışlarını çözümlemek için sistemleşmiş bilim dalları. Siyasetçi ayrı bir tür ve onun için müstakil bilim dalı var. MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin iki yıldır yapıp söylediklerini anlamakta bütün bu bilim dalları aciz kaldı.

Normal bir insan iki yıl önce hırsız dediğine bugün ahlak abidesi muamelesi yapabilir mi?

Normal bir insan yıllarca hain, bölücü işbirlikçisi dediğine bugün devletin bekasının teminatı payesi verebilir mi?

Normal bir insan “İki yanlıştan bir doğru çıkmaz, tekeden süt sağılmaz, balda tuz bulunmaz, suda ateş yanmaz, Recep Tayyip Erdoğan’dan da cumhurbaşkanı olmaz!” dediği birini bugün her hal ve şartta Cumhurbaşkanı yapmak için kendi partisinden bile önce harekete geçer mi?

Normal bir insan “yedi sülalesine hesap sormayan namerttir” dediği birinin yedi sülalesinin hanedanvari iktidarı için payanda olabilir mi?

Anayasa gereği seçim hükümetinde görev alan Tuğrul Türkeş’i babasının partisinden ihraç eden birinin bugün AKP’nin yedek lastiği gibi davranmasının izahı yapılabilir mi?

Bazı davranışlar vardır, yanlışlığı tartışılmaz ama ‘anlaşılabilir’ bulursunuz. Hani filmlerde hatasını savunamayanların ‘başka çarem yoktu’ kabilinden söyledikleri bir replik var: Beni anla!

Mesela Numan Kurtulmuş’un ‘Harun gibi gelip Karunlaşanlar’ beyanatlarını yutup beyaz bayrakla AKP’nin kapısına gitmesi böyledir. Kendisi kısa yoldan bakan, eşi rektör yardımcısı oldu. Arkadaşı Şeref Malkoç’a bir koltuk onun damadına bakanlık; daha ne olsun?

Süleyman Soylu’nun ‘paçalarından yolsuzluk akıyor’ diye meydan meydan dolaşıp halka şikayet ettiği Erdoğan’a teslim olması da böyledir. O daha ucuza gitmiştir. Birlikte siyaset yaptığı insanları bile satmakta beis görmemiştir. Nihayetinde rüyasında göremeyeceği makamlara gelmiştir.

Mesela Ahmet Fakıbaba, Urfa’yı vermiş bakanlığı almıştır. Erdoğan’ın ceketini yenmiş ama makam hırsına yenilmiştir. Bir efsane olmayı değil, bakanlık forsunu seçmiştir.

Mesela Zaman Gazetesi’nin en keskin Erdoğan karşıtı yazarı Hüseyin Gülerce’nin eman dilemesinin sebepleri bellidir. Melih Gökçek görevden el çektirildikten sonra verdiği ihaleler iptal edilip dinozorları depoya kaldırıldı. Gülerce’ye verdikleri geri alınıp o da dinozorların yanına kaldırılır mı? Şimdilik yerinde duruyor, zira Melih Abisini bile tanımadı!

Peki, Bahçeli ne karşılığında bütün tükürdüklerini yaladı?

Evet, MHP Genel Başkanlığı koltuğunda hâlâ oturabiliyorsa, bu Erdoğan’ın ‘yargıda şeysini yapması’ sayesinde oldu.

Evet, onun gönlünü hoş etmek için Tuğrul Türkeş’i bakanlıktan aldılar.

Evet, eski genel başkan ve Başbakan Ahmet Davutoğlu’na karşı AKP onun yanında yer aldı.

Bunların hiçbirisi böylesi keskin bir dönüşü izaha yetmiyor. Bindelik oranda oy alan Perinçek’in bile göstermelik iktidar talebine karşın, Bahçeli’nin neredeyse partiyi kapatmasının sebebi nedir?

Erdoğan’ın başkanlık hayaline destek vererek siyaseten harakiri yaptı. Şimdi uzatmaları oynamak, birkaç sadık adamıyla birlikte parlamentoya girebilmek için barajın düşmesini istiyor. Barajı düşürmek Erdoğan’ın işine gelmeyeceğinden B planını da sunuyor; AKP’den ittifak dileniyor. Hem de Hazine yardımından mahrum olmayacağı bir formül arıyor. Soylu ve Kurtulmuş gibi kabinede koltuk bile istemiyor. Partinin tabelası dursun, çayını içip dizilerini seyredebileceği bir mekanı bulunsun yeter.

Son kanun hükmünde kararnamenin ardından, “Taşeron firmalarda çalışan kardeşlerimizin hak ettikleri kadroya kavuşacak olmalarından ziyadesiyle mutluyum ve bu çerçevedeki desteğimiz de tamdır.” şeklinde tweet atmıştı.

Erdoğan siyasi taşeronlarına da kadro verse ne güzel olur!