Rabia Naz’ın çantasındaki ‘lastik izlerinin’ görüntüsü ortaya çıktı

Bir baba, kızını kaybetmiş bir baba. Haklı sorular soruyor: "Şu kiloda bir kız, şurdan atlayıp, şunları aşıp, şu kadar uzağa nasıl düşebilir?", "Hadi atladı ve düştü. Peki o kadar kırıkla, o kadar mesafeyi nasıl ve neden sürünür?" Bir Allah'ın kulu, bir hak dostu akademisyen, hakim, hekim, savcı çıkıp da"adam doğru söylüyor kardeşim" demiyor; diyemiyor. Hadi, o koooskoca birilerinin, "ses kasetilerinin hepsi uydurmadır, üretilmiştir, montajdır" hikayelerine inandınız ve sessiz kalarak, itiraz etmeyerek hatta destekleyerek yüzbinlerce insanın hayatını mahvettiniz. Hadi onlara karşı çıklacak gücünüz yoktu; çıkarlarınıza da tersti, korktunuz, hayallernizin, varsayımlarınız, beklentilerinizin ölçüleriyle ölçtünüz, sonra bir daha ölçtünüz, sonra bir daha ölçtünüz ve "bunlar haklı bunlar da haksız" diye karar verdiniz. O ayrı bir mesele... İyi de kardeşim, Rabia Naz, küçük bir kızdı. Belki sizin de çocuğunuz var; ya da olacak. Belki o bir kız. Biraz empati yapmaya çalışın. Hem bu küçük şirin yavrunun ölümüne yol açan şöfürün kim olduğunu bile bilmiyoruz ki. İşi oraya kadar bile taşıyamadık. Hem gerçek ortaya çıksın, sonrasında Emrah Serbes'in serbest bırakılması gibi serbest bırakırsınız olur biter. Bu F..ö suçu değil ya! Bu mesele çözülmedikçe toplumun vicdanını kanatmaya devam edecek...

Adalet. Kucuk bir can. Babasinin tek istedigi sey adalet. Sadece zayiflara ve gucsuzlere uyguladiginiz sey adalet degil.