BABACANLAR – BEKİR SALİM
Bu şiirimi kayıtlarda göremediğim için paylaşıyorum. Zaten hâlâ güncel… Hedefim bir şahıs değil, bir zümre… İlk dörtlükte o zümreyi bir Hadis-i Şerif’le tarif ediyorum. İsteyen herkes alınabilir…
Bir zât ki, kimseye söz hakkı vermez.
Sadece konuşur, her an konuşur.
Emanete hain, kavlinde durmaz;
Konuştuğu zaman yalan konuşur.
Kin, nefret, düşmanlık ondaki hisler…
Ruhunu intikam âteşi besler.
Karşısına çıkan herkese tıslar;
Sanki çıngıraklı yılan konuşur.
Ona namaz deme, takati yetmez.
Yatsıyı, sabahı zaten hazzetmez.
İş lâfa gelince kelâmı bitmez;
Her gece teheccüd kılan (!) konuşur.
Cumadan cumaya gider camiye,
Kalabalık var ya, görünsün diye,
Bir yolunu bulup çıkar kürsüye,
Bu defa milleti bölen konuşur.
Sermayesi yalnız çamur, iftira,
Efkârı satılık, kalemi kira…
Ondan uzak durun, bulaşır zira,
Ağzından salyalar salan konuşur.
Bilmez hitabetin usulü nedir;
Heybesinden ne var, mahsulü nedir?
Bir kul da sormaz ki, tahsili nedir?
Bu diyarda ağzı olan konuşur.
Dolu dolu ahkâm kesenler değil,
Fırtınayım deyip esenler değil,
Ahmetler, Mehmetler, Hasanlar değil,
Aslında sinsi bir plân konuşur.
Salim der, anlamam düğünden, toydan.
Geriye dönemem, ok çıktı yaydan.
İsim istemeyin, hepsi bir soydan;
Bir gün falan bir gün filan konuşur.
*******
SORULU CEVAPLI ATIŞMA
Yaptığımız doğaçlama atışmaların hem kayda geçmesi hem de daha çok kişiye ulaşması için zaman zaman köşemde paylaşıyorum. Bu defa, tanımadığım, sadece telefonla görüştüğüm meçhul şair Süleyman ile yaptığım muamma tarzı bir atışmayı sunuyorum:
SÜLEYMAN:
Salim, sana birkaç sual sorayım;
Muhabbetten nefret çıksa kaç kalır?
Cevap ver ki, irfanını göreyim.
Aşk yok ise geriye ne güç kalır?
SALİM:
Eksi kutup artı kutba yaslanır;
Aşk olmasa geriye bir hiç kalır.
Kimileri kin, nefretten beslenir.
Sanırlar ki sevenler hep aç kalır.
SÜLEYMAN:
Biri tutar öbürüne saldırır.
O da durmaz, kılıcını kaldırır.
İkisi de hem ölür hem öldürür.
Haydi söyle, hangisinde suç kalır?
SALİM:
İkisi de “kim vurdu” ya giderler.
Yalnızca şeytanı memnun ederler.
Bilmeyenler sonra dava güderler;
Miras diye torunlara “öç” kalır.
SÜLEYMAN:
Süleyman der, Hak mukadder kılarsa,
İmtihan sırrıyla güneş solarsa,
Gece vakti sürüye kurt dalarsa,
O sürüde ne kadar sağ koç kalır?
SALİM:
Salim der, bilirler elbet nasibi,
Tevekkül ederler her mümin gibi.
Hem Allah’tır o koçların sahibi,
Zannetme ki, inayeti geç kalır.
