YORUM | ALPER ENDER FIRAT
Kızımın küçükken izlediği “Mucize: Kara Kedi ve Uğur Böceği” isimli bir çizgi filmde insanın zaaflarından faydalanarak onu kendine maşa yapan Hawk Moth isimli bir karakter vardı.
Fransız yapımı bu animasyon dizisinde, Hawk Moth insanları en zayıf anında, zaafından yakalayıp onunla anlaşma yapıyor ve kötülük yapabilmesi için ona güç aktarıyordu. Mesela bu animasyonun bir bölümünde çok hırslı ama başarısız, istediği başarıyı elde edemediği için de iç dünyası öfkeyle dolu bir gitaristle arzusunu gerçekleştirme imkanı sunuyordu.
Ona mor renkli kelebeğini gönderip akumalayan (çizgi filmde bu ifade kullanılıyor) Hawk, gitaristin kendi emrine girme karşılığında ona insanları müziğiyle hipnotize etme ve onları kontrolü altına alabilme yeteneği veriyordu. Gitarist bu yolla müziğini dinleyen herkesi tesiri altına alabiliyor, insanlar tam anlamıyla hipnotize oluyorlardı. Hawk’ın istediği şey ise animasyondaki iyi karakterler olan “Kara Kedi” ve “Uğur Böceği”nin güçlerini çalıp kendisine getirmesiydi.
Muhteris gitarcıyı ve içindeki öfkeyi fark eden Hawk Mont, mor kelebeğini göndererek iletişim kurar ve ona şunu söyler: “Kötü gitarcı, ben Hawk Moth sana vereceğim güçle dünyanın bir numarası olacaksın ama karşılığında Uğur Böceği ve Kara Kedinin mucizelerini bana getirmeni istiyorum.”
Gitarist bu güç sayesinde gitarının sesini duyan herkesi hipnotize edebilir ve onlara istenilen her şeyi yaptırabilir. Çok çok az kişi bu hipnotizenin etkisi altına girmez. Öyle ki bütün bir şehir adeta bu sesin dumanı altındadır.
Bugün kızımın çok saçma sapan bulduğu bu çizgi animasyon dünyasında bile insana saçma gelirken, biz bu filmin aynısını neredeyse canlı olarak yaşıyoruz.
Bütün bir ülke sanki mor kelebekle akumalanmış ve bir hipnoz altında.
Ne zaman Recep T. Erdoğan’ın sözlerini ve davranışlarını izlesem bu çizgi filmdeki Hawk Moth karakteri ve bütün bir şehrin nasıl efsunlanıp söz tesir etmez hale gelmesini düşünürüm.
Çünkü Recep T. Erdoğan’ı rasyonel bir zihinle anlayabilmek, onu açıklayabilmek, toplumun akıldan, izandan, tutarlılıktan böylesine uzaklaşmasını izah edebilmek mümkün görünmüyor. Çünkü bu durum iktidarın gücüyle, siyasetle, toplumun yanar dönerliğiyle açıklanabilir bir şey değil.
Recep T. Erdoğan sanki kötülük yapması karşılığında, kendisine mistik bazı güçler verilmiş irrasyonel bir karakterden başka bir şey değil gibi.
Erdoğan ne yaparsa, ne derse onu destekleyenler bu adamla ilgili düşüncelerini değiştirir? İnsanlar Esma için ağladığında da elleri çatlarcasına alkışlıyordu, Esma’nın arkadaşlarını Mısır’a teslim edip Sisi ile barış çubuğu içtiğinde de aynı şiddetle alkışlıyor. Rus uçağını düşürüp Putin’e “Sen kimsin?” dediğinde nasıl hararetle alkışlıyorsa gidip Putin’in eteklerini öptüğünde de aynı hararetle alkış alıyor. Benim başörtülü bacımı mağdur ettiler dediğinde de, başörtülü on binlerce kadını çocuklarıyla birlikte hapsederken de aynı coşkunlukla destekleniyor. Mavi Marmara’ya destek nutukları atarken nasıl alkışlanıyorsa, “Siz yola çıkarken bize mi sordunuz?” deyip İsrail Devletini Türk halkının dostu olarak ilan ettiğinde de aynı çevrelerden alkış almaya devam ediyor
Bu şekilde birbirinin 180 derece ters politikalar yürüttüğü yüzlerce meselede aynı oranda haklı bulunup destekleniyor. En son daha birkaç ay önce bilindik en ağır hakaretler edilen Birleşik Arap Emirlikleri ve Suudi Arabistan veliahtı hakkında en ağır ithamları yaparken nasıl destekleniyorsa şimdi can ciğer kuzu sarması olduğunda da aynı desteği görüyor.
Her gün düşman değiştiren, düşmanların dost, dostlarının düşman olarak sürekli yer değiştirdiği ve hepsinde de destek bulan bir adamı rasyonel kriterlerle değerlendirmek kesinlikle mümkün değildir.
Tıpkı Hawk Moth gibi kötülük yapması karşılığında insanları efsunlama ve zombileştirme yetkisi almış bir adamla karşı karşıyayız. Tahmin ediyorum yakın bir gelecekte iktidarı kaybettiğinde millet son yıllarda yaşadığı hiçbir şeyi hatırlamayarak birbirlerinin yüzlerine bakacak ve ne oldu bize diye soracak!