Eleştiri kültürü ve haksız putlaştırmalar 

?Putlaştırıyorsunuz ama putlaştırdığınız kişilerin putlaştırıldıklarından haberi yok. Eğer haberleri olsaydı, sizin onları amansız bir şekilde müdafa etmenizden dolayı sevinmez, ilk itirazı size onlar yapardı. İnanın ve itimad edin bana." Buna peygamberler, sahabiler, mucedditler, muceddid adaylari ve mesih de dahil sanirim.

"Kötü para, iyi parayı kovar" ilkesi olucaktı aslında hocam. Gresham Kanunu ile dolaylı olarak da ilişkilendirilir.

Bence de söz söylediğiniz alandaki bu konuya en büyük zararı siz veriyorsunuz. Mademki beşerî düşüncedir, madem ki yoruma açıktır, o halde sizin putlaştırıyorsunuz, yapmayın deyip durduğunuz mevzuda başkalarının da söz söyleme hakkı ve hürriyeti vardır. Yazar bu mevzunun okuyucu tarafından kabul görmesi için ısrarlı yazılar yazıyor; daha doğrusu tehâlük gösteriyor. Yazdığı platformun takipçilerinin kimlerden oluştuğu; onların da kimi aşk derecesinde sevdiği belli. Yani yazılarını adresleyerek kaleme alıyor. Oysa bahsini ettiği taraflar arasındaki sevgiyi Allah va'zetmiş. Kimse kimseyi zorla sevmemiş. Sevilen de "beni sevmezseniz..." dememiş ki; bu minvalde sözlü yazılı beyanları orta yerde duruyor. Keyfiyetin özeti bu. Lakin sayın yazar hem yazılarında hem kitabında bu ilişki şeklini putlaştırma diye niteliyor; hem de ısrarla. Aslında sevgiyi gönül dünyasında yoğun yaşayan adanmışların ne bahse konu insanı ne de başkalarını putlaştırmadığını çok iyi biliyor. Putlaştırma ile sevgi ve muhabbet arasındaki farkı bilmemesi mümkün değil zira. Fakat eline aldığı 'putlaştırmayın' sopasını indirmeden "O'na benim anlattığım ölçüler içinde nazar edecek, benim gibi mekanik sevgiler geliştireceksiniz. O hoca ise ben de hocayım; aynı kitapları ben de okudum; hatta O'ndan ders almadan önce de AÜİF 'nde çok nitelikli hocalardan birçok eseri talim etmiştim; dolayısıyla size yanlış bir şey söylemiyorum, beni dinleyin " edasıya başımıza başımıza vurup duruyor. Ve nedense bitmek bilmiyor bu ikaz görünümlü mırıltılar.. Sittin sene de yazsa amacına ulaşamayacağını biri sayın yazara söylese iyi olur. Daha önceleri de benzer üsluplarla iyilik hareketi temsilcilerini aydınlatmaya (!) çalışanlar oldu. Fakat maksat bir türlü tahakkuk etmedi. Deyip söyleyenler de partal bir eşya gibi 'çok bilmişler hurdalığı'nı temekkün ettiler. Adanmışlar mı? Onlar sevip gönül verdikleri dünyada birlikte yol yürüdükleri Büyüklerine, birilerinin putlaştırma diye tanımladığı ama gerçekte katışıksız bir sevgiden ibaret olan bu yanlıştan (!!) bir türlü vazgeçmediler.

Yazarin bu konudaki ifadesini gayet isabetli buluyorum. Kulaklara küpe olsun. Putlastirmanin kriterleri belli, Sevginin kriterleri de belli. Asirilik hicbir zaman iyi degil. Sevginiz hak ve hakikatin hatirina galip geliyorsa dikkat etmek lazim. "O ne derse ne yapsa dogrudur" yaklasiminin insani goturecegi yer pek de hayirli bir istikamet degil. Ote yandan putlastirilanin olaydan haberi yok mevzusu cok husnu zanlı bir yaklasim. Mümine yorum olarak bu duser muhakkak ama, uyanik da olmali: gunumuzde putlastirilanin bundan habersiz olma ihtimali zayıf. İyi niyetli bir mümin, bakisi bulanmamissa bu konuda kendisine tevcih edilen asiriligi muhakkak izale etmeli. Etmiyorsa, kendisini uyaracak kanalları acik tutmuyorsa, sadece dalkavuklarin girdilerine acik kapi birakiyorsa putlastirilan da ziyandadır. Kimse kusura bakmasın.

Fatih Bey, ben yazıyı okudum. Burada putlaştırmaktan kasıt “çok aşırı sevmeyin” değil. Putlaştırmaktan kasıt kişinin her dediği doğruymuş veya eleştirilemezmiş gibi düşünmek. Hocaefendi de olsa fikirler ilmi çerçeve içinde ve hakkaniyetli ve üsluplu bir şekilde eleştirilebilir. Bence kastedilen bu. Fakat burada şöyle bir sorun da var. Örneğin, Ahmet Kurucan, İmam-ı Azam’ın o sözünü yazmış fakat İmam-ı Azam’ın öyle demeye hakkı var çünkü kendisi de müthiş bir ilim sahibi. O yüzden de “diğerleri de benim gibi insan” diyebilir. Ben, doğru düzgün hiçbir İslami ilimde eğitim almamışken nasıl hayatı bu konuda eğitimle geçmiş kişiler için “ya bunlar da benim gibi insan” diyebilirim? Kur’an’ın tabiriyle hiç bilenle bilmeyen bir olur mu? Bu sadece İslami ilimlerde değil, her alanda geçerlidir. Bir konuda bilgisi az olanlar, bilgisi çok olana danışır, onun peşinden gider. Tabi burada yine o kişinin fikirlerini eleştirilemez görme tuzağına düşmemeli. Gerekirse bir konudaki başka alimlerin ve din adamlarının görüşleri de incelenmeli. İslam’da birçok konuda tek bir doğru yol yok. Farklı farklı yorumlar olabiliyor. Bu doğal ve insani bir durum. Mezhepler de bu yüzden ortaya çıkmış. Son olarak, yazınızın sonundaki “Bu kadar. Nokta.” kısmını çok üstenci ve itici bulduğumu söylemek istiyorum.

Üslup gerçekten de her şey. Önceden de yazmıştım, insan hayret ediyor. Onyıllarca dirsek çürüt, aldığın eğitim hep din ağırlıklı olsun, ülkenin en edepli insanlarını yetiştiren bir cemaatin içinde ol, dış dünyayla ilişkin çok ama çok sınırlı olsun, sürekli o manevi iklimi solukla... Ama gel gör ki ennnn önemli şeyi ıskala. Üslup olmasa fıkhı hıfzetsen üstüne de tecdit derecesine katkılarda bulunsan ne fayda. Kelamcı olsan, yepyeni retorik katsan dinin anlatımına ama üslubun yerlerde sürünse ne fayda? Kalitesiz insanlar kimdir diye insanları aydınlatsan ama höğğt der gibi 'Bu kadar. Nokta.' diyerek kibirli bir dille yazını bitirsen, senin anlattıklarına kim 'değerli' der de cebinde taşır? Bu nasıl bir nasipsizliktir ki, insan bunun karşı taraftan nasıl algılandığını anlayamaz, anlıyorsa da bu nasıl bir nasipsizliktir ki, bunu umursamayacak kadar kibirli olabilir? Şahsen HE'yi putlaştıranlardan çok mustaribim. Onu putlaştırmak suretiyle kendilerini meşrulaştıranlardan da çok mustaribim. HE gibi bir insanın yanında bir nasıl yanlış işler yapabiliriz ki, madem ki her şeyi onun gözü önünde yapıyoruz, o halde bizim yaptıklarımız nasıl yanlış olabilir ki düdüğünü öttürmekten utanmayanlardan mustaribim. Artık suyunu, çayını içmek için ecnebi gazetecinin önünde yarış edenlerden, Twitter'da kendini HE'yi lüzumlu-lüzumsuz savunarak trolleşenlerden, sözünü geçirmek için HE'yi taklit edenlerden, karizmatik olacağım derken karikatürleşenlerden... çok ama çok mustaribim. En çok mustarip olduğum kesim ise bu putlaştırmayı yaygınlaştıranlar, kitlelere mal edenler. İnsanları öyle bir hale getirdiler ki, bir şey ne kadar çocukça, aptalca, ahmakça olursa olsun, büyüğümüzün emri denerek insanlara neler neler yaptırıldı, ne emekler, ne paralar çarçur edildi, ne gönüller kırıldı. HE putlaştırıldığını bilmiyor muydu. Biliyordu ama bu konuda maalesef çok gevçek davrandı, bununla da kalmadı, artık çayını Enes Kanter' e gönderdi içsin diye. Niye? Pragmatizm tabii ki. 'Madem beni çok seviyor, gönderin içsin, dünya kamuoyunda daha çok görünsün, dostlar kazansın. Şahsen HE'nin şu an benim yaptığım şekilde eleştirilmesi taraftarı kesinlikle değilim. HE, verdigi kararlarda dar dairede sorgulanmaliydi, güclü bir sekilde sorgulanmaliydi. Genel olarak pragmatik is yapisimiz elestirilmeliydi. Yazarimiz bunu yapmadigi gibi, ayni üslupsuzlukla HEyi putlastirmayan Osman Simsek´i amelinin sonucunu hesaba katmadan konusmakla sucladi, bunu da bir ayeti kullanarak yapti ve bu yazisinin sonundaki üslupsuz ifadesine benzer bir sekilde "Daha fazla konusmak istemiyorum" diyerek meseleyi tek tarafli olarak kapatti. Hakkin hatrinin ali olmasi, haksizlik karsisinda dilsiz seytan olmak vesaire bunlari isine yarayacagi zaman kullanmak üzere cekmeyeceye koydu.