YORUM | EMİNE EROĞLU
Her şeyin kendi sınırlarını aşıp taştığı, acının yüreği, anlamın kelimeleri yırtıp geçtiği “ifritten” bir zamanı yaşıyoruz nicedir.
Kimsenin köşesine çekilip dilsizleşmeye hakkı yok.
Anlamakla ve anlatmakla yükümlüyüz.
“Büyük” bir tarihi, “küçük insan öyküleri” ile okuyup yazıyoruz.
Varlıkla yokluk, ümitle tahammül, öfkeyle merhamet, bugünle yarın arasında gidip geliyoruz.
Olamazsak, aklen ve kalben, fıtraten ve vicdanen öleceğimizi biliyoruz.
Biliyoruz yaşatamazsak yaşayamayacağımızı.
Görmezsek körleşeceğimizi, işitmezsek sağırlaşacağımızı ve akl etmezsek geri dönülmez bir şekilde ahmaklaşacağımızı…
Kimse masun değil.
Kimse mazur değil.
Hazreti Mevlânâ’nın dilince, “dinlemek”le başlıyor insan olmak…
Zira ancak “insanın hikâyesi”ne açılmak sana, kendinden uzak düşmüşlüğün mesafesini ölçtürüyor.
“Dile kulaktan başka müşteri yok.” diyor Hazret. Dinlemezsen anlayamaz, kendi kalbine yol bulamazsın.
Ancak dinlersen bir hikâyenin hem şahidi hem anlatıcısı olabilirsin!
Ruhun tarihi senin tarihin; muktedirleri ilgilendirmez. Sen neden muktedirlerin tarihinin peşindesin? Zulme karşı özgürlüğünü yalnızca ezilmişlerin sesine kulak vererek kazanabilirsin.
Hatırla ki, hiçbirimizin sırrı feryâdımızdan uzak değil!..
Kendine yazık etme de aç kulaklarını.
DİNLE!
Ney gibi inleyen gönüllerden.
Hikâyeti de dinle, şikâyeti de.
Mademki insansın, işitmenin mesuliyetinden azade değilsin. Duydukça değil, sustukça ölüyorsun.
Hepimizin dili oluyorsun canım ablam…
Dünya çapındaki dostane ilişkilerimizi ve imkanlarımızı bi hakkın eda edemedik. Üzerimize atılan iftiralara karşı mazlumiyet ve masumiyetimizi anlatamadık. Zalimin zulmüne rıza gösterdik, kaderimize boyun eğdik ve içimize kapandık. Dünyaya kendimizi anlatamadığımız için herkes büyük şok yaşadı. İster istemez tiyatrosunu sergileyen aşağıların en aşağısı senarist zalime inandılar. 15 Temmuz sonrası basın yayın medya ve her platformda haklı sesimiz güçlü ve inandırıcı olarak ilan edemedik. Herkes bir anda can mal evladı iyal endişesi ile panikledi. Zalimden ve zulümünden kurtulmak için yapılan mücadele her şeyin önüne geçti. Ülkemiz ve hizmet hadimleri sanki Moğolların istilasına uğramıştı. Öz yurdunda garip, öz yurdunda parya olmuştu. Hamd olsun. Veren Cenabı Allah’tı. Hamd olsun. Yine O aldı. Allah rızası yolunda kazanılanların yanında, kaybettiklerimiz başımızın tacıdır. Şimdi zalim ve zulmüne taraftar olanlar akıbetinden KORKSUN. İbretli akıbetleri üzerlerine YILDIRIM hızında geliyor. BİİZNİLLAH