HABER-PORTRE | HASAN CÜCÜK
Emre Belözoğlu’nun Galatasaray’da başladığı futbol yolculuğu, Inter, Newcastle, Fenerbahçe, Atletico Madrid, Fenerbahçe ve Başakşehir duraklarına uğradıktan sonra üçüncü kez geldiği Fenerbahçe’de sonlandı. 39 yaşında yeşil sahalara veda eden Emre, son maçında da golünü attı. Çeyrek asıra yaklaşan kariyerinde kazanmadık başarı bırakmadı. Seveni kadar sevmeyeni de oldukça fazla olan bir isim oldu.
Türkiye’de Galatasaray – Fenerbahçe arasında takım değiştiren her oyuncu orantısız tepkiyi göze almak zorundadır. Futbolun dört büyükleri arasında rekabet var. Ancak bu iki kulüp arasında rekabet daha farklıdır. Dünyanın en ateşli derbileri sıralamasında ilk üçte yer alan iki kulüp arasında takım değiştirmek birazda cesaret ister. Emre’nin Zeytinburnuspor’dan Galatasaray’a transfer olduğunda takvim yaprakları 1995 yılını gösteriyordu. İki sezon sonra A takıma yükselen Emre Belözoğlu adını Türk futbolseverler 1997’den itibaren yakından duymaya başladı.
Tekniği, hırsı ve adrese teslim paslarıyla daha kariyerinin ilk yıllarında ‘Ben ülke futboluna damga vuracağım’ sinyallerini veriyordu. Emre Belözoğlu’nu şanslı kılan sadece futbol yeteneği değildi. Fatih Terim gibi Türk futbolunun en önemli teknik adamlarından biriyle kariyerine başlıyordu. Dahası Türk futbolunun gördüğü en muhteşem kadronun içinde kendini buluyordu. Bülent Korkmaz, Hakan Şükür, Arif Erdem, Suat Kaya, Okan Buruk gibi Türk futbolunun efsane isimlerinin yanı sıra Hagi, Taffarel ve Popescu gibi dünya çapında yıldızlarla top koşturuyordu. ‘Karpatların Maradonası’ Hagi, futbolunun baharındaki Emre ile yakından ilgileniyor, yeri geldiğinde fırçasını atıp, yeri geldiğinde kramponlarını bağlıyordu.
1997’den itibaren Galatasaray kadrosunda yerini alan Emre, kulüp düzeyinde ülke tarihinin gördüğü en büyük başarı olan 2000 UEFA Kupası finalinde Leeds maçında gördüğü kırmızı karttan dolayı yerini alamadı. Daha o yıllarda saha içinde hırsına yenik düşen bir yapısı vardı. Temmuz 2001’de Okan’la birlikte bedava Inter’e gitmesiyle, Galatasaray taraftarıyla arasına mesafe girdi. 4 yıllık emeği bir anda kül oluyordu. Performansının çok altında bir ücrete top koşturması da kimsenin umrunda değildi. İlk kez Inter döneminde futboldan iyi kazanmaya başladığını açıklayacaktı.
2001-08 arasında gurbette top koşturan Emre Belözoğlu, 4 yıl Inter, 3 yıl ise Newcastle formasını giydi. Temmuz 2008’de bu kez rotasını yeniden Türkiye’ye çevirdi. Geldiği kulüp Galatasaray değil, Fenerbahçe oldu. Inter’e gidince Galatasaray taraftarıyla köprüleri atan Emre, Fenerbahçe’ye gelince nefret objesine dönüştü. Sıkı bir Fenerbahçeli olduğunu açıklamasıyla, Galatasaray defteri bir daha açılmamak üzere kapandı.
Fenerbahçe’de 6,5 sezon top koşturan Emre, Temmuz 2012- Şubat 2013 arasında 6 aylığına Atletico Madrid formasını giydi. Yeniden Fenerbahçe’ye dönen Emre, 2015’te sarı-lacivertli kulübe veda edip Başakşehir’e gitti. Futbolu Fenerbahçe formasıyla bırakmak arzusundan dolayı sezon başında üçüncü kez sarı-lacivertli formayla buluştu.
Sezona mükemmel başlayıp, ilerleyen haftalarda tekleyen Fenerbahçe’de ayakta kalan birkaç isimden biri oldu. Hem de 39 yaşına rağmen. Hırsından ve futbol zekasından bir şey kaybetmeyen Emre’nin en büyük rakibi fiziken yorulan vücudu oldu. Oynadığı süre boyunca yine takımın dümenindeki isim oldu. Kaybetmekten nefret eden bir oyuncu olarak iz bıraktı. Saha içinde agresifliğinin nedeni kaybetmeden nefret etmesi oldu.
2019-20 sezonuyla birlikte 24 yıllık profesyonel kariyerini noktalayan Emre Belözoğlu aslında Euro 2020 ile A Milli formayla meşin yuvarlakla bağını koparmak istiyordu. Pandemiden dolayı Euro 2020 ertelenince bu arzusu gerçek olmadı. Kariyeri boyunca 720 maçta sahaya çıkan Emre, 79 gol atıp, 86 asist yaptı. Golleri ve asistleri kadar gördüğü kartlarda dikkat çekti. 168 sarı kart gören Emre Belözoğlu, 7 direk, 6 ise çift sarıdan kırmızı kart görüp oyundan atıldı. Şubat 2000’de başlayan A Milli forma döneminde ise 101 maçta sahaya çıkıp, 9 gol kaydetti.
Emre, 24 yıllık kariyerinde Galatasaray (4) ve Fenerbahçe (2) şampiyonluk gördü. Yine her iki takımla ikişer kez Türkiye Kupası’nı kaldırdı. UEFA Kupası’nı Galatasaray’la, UEFA Süper Kupası’nı ise Galatasaray ve Atletico Madrid’le kaldırdı. Atletico Madrid’le İspanya Süper Kupası ve Inter’le Italya Kupası sevinci yaşadı. Geriye unutulmaz bir iz bırakıp, yeşil sahaları öksüz bıraktı.
