HASAN CÜCÜK | YORUM
İngiltere tarihinde ilk kez bir uluslararası turnuvaya en büyük favorilerden biri olarak geldi. Futbolun mucidi olmalarına karşılık, icat ettikleri oyunda kayda değer başarı eldemediler. Tek başarıları 1966 Dünya Kupası olan İngilizler, EURO 2024’ün kadro değeri en yüksek takımı. Phil Foden Premier Lig, Jude Bellingham La Liga’nın yılın oyuncusu, Harry Kane ise Bundesliga’nın gol kralı olarak kadroda yer aldı. Un, şeker ve yağ var; ancak helva yapacak usta (teknik direktör) yok!
EURO 2024’ün favorilerinden İngiltere, Sırbistan ve Danimarka karşısında oynadığı futbolla eleştilerin hedefi oldu. Sırbistan karşısında 13. dakikada Jude Bellingham ile golü bulan İngilizler, skoru korumayı önceledi. İngilizlerin ‘isminden’ çekinerek sahaya çıkan Sırplar, yedikleri golden sonra cesurca rakiplerinin üzerine gittiler. İkinci devre sahada sadece Sırplar vardı. Son vuruşlarda biraz şanslı olsalar kazanan taraf olmaları içten bile değildi.
Danimarka, ilk maçında Slovenya karşısında Eriksen’le 1-0 öne geçtişkten sonra yakaladığı pozisyonları cömertçe harcadı. Beraberlik sonrası oyunun hakimetini rakibine kaptırması eleştiri aldı. 1-1 biten maçtan sonra hedef isimler, forvet Rasmus Hojlund ve teknik direktör Kasper Hjulmand oldu.
Danimarka – İngiltere maçı başmadan önce manzara bu şekildeydi. İki takımın da ilk maçtaki futbolu ve hocası eleştiri oklarının hedefiydi. Eleştilere nasıl bir tepki verecekleri merak konusuydu. İlk düdükle birlikte rakibine her alanda üstünlük sağlayan bir Danimarka oldu. Yedikleri gole Kristansen’in bireysel hatası sebep oldu. Morten Hjulmand ceza alanı dışından direğin içini hedeflediği şutla eşitlediği sağladı. 90 dakika sonunda skor 1-1 olmasına karşılık İngilizlere futbol dersi veren bir Danimarka vardı.
İngiltere’nin kötü oyununun bir numaralı sorumlusu teknik patron Gareth Southgate. İngiliz hoca iki maça da aynı 11’i sahaya sürdü. Luke Shaw’ın sakatlığından dolayı yılların sağ beki Trippier’i sol bek oynattı. Premier Lig’in en iyi sağ beklerinden Alexander-Arnold’u orta sahaya çekip, etkisiz kıldı. Kane’i ileri uçta yalnız bıraktı.
Danimarka teknik patronu Kasper Hjulmand oyuna müdahale edip, maç sırasında oyuncularının mevkilerini değiştirdi. Southgate ise tıkanan oyuna rağmen oyuncularının yerine müdahale etmedi. Kane, Bellingham, Saka, Foden ve Rice gibi usta ayaklara rağmen tehlikeli pozisyon üretemedi. Chelsea’da sezonu 22 golle tamamlayan ve form grafiği oldukça yüksek olan Cole Palmer’e iki maçta da şans vermedi. Kadro değeri 1,5 milyar Euro ile dünyanın en değerli oyuncular topluluğu Southgate’in elinde heder oluyor.
Sorun sadece Southgate ile sınırlı değil. İngilizler başarılı teknik adam çıkaramıyor. Premier Lig’de en son şampiyonluk gören İngiliz hoca Howard Wilkinson oldu. Leeds United’i 1991-92 sezonunda şampiyonluğa taşıdı. Tam 32 yıldır kendi liginde hiçbir İngiliz hoca çalıştırdığı takımı zirveye çıkaramadı. İngiliz hocaların kalitesini elbette en iyi kendileri biliyor. Şampiyonluğun adayı takımlar, takımı yerli değil yabancılara teslim ediyor.
İngiliz teknik adamlar sadece kendi liglerinde de değil, uluslararası arenada da şampiyonluk göremedi. Bir İngiliz teknik direktörün Dünya Kupası ve Avrupa Şampiyonası’nda şampiyonluk yaşadığı en son tarih 1966. İngiltere’nin ev sahipliği yaptığı 1966 Dünya Kupası’nda İngiliz teknik direktör Alf Ramsey, ülkesini şampiyon yapmıştı. Ramsey, ilk ve şimdilik son olmuştu.
Gareth Southgate 2016’dan beri milli takımı çalıştırıyor. Milli takım çalıştıracak bir kariyeri yok. Yokluktan sıyrılıp, koltuğun sahibi oldu. Hoca yetiştiremeyen İngilizler milli takımı 2000’in başında önce İsveçli Sven Göran Eriksson’a, ardından İtalyan Fabio Capello’ya teslim etti ama başarı gelmedi.
Grupta İngiltere 4 puanla lider. Adını son 16 turuna büyük oranda yazdırdı. Şayet İngiltere şampiyon olursa, bunu hocaya rağmen başarmış olacak. Ancak iki maçta ortaya konan futbol, tünelin ucunun ışık değil karanlık olduğunu gösteriyor.
